مرجع ضمیر "هو" - او - هنگامی که به عنوان اسم الله به کار رفته، نهایت دورِ مورد اشاره ی آن، یک نقطه است.
این نقطه همان نقطه ی باء بسم الله است که وجود مبارک امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند:
"أنا نقطة الباء"؛
نقطه ی باء بسم الله من هستم.
پس: مصداق اسم الهی "هو"، و حقیقت قرآن، و حقیقت آنچه از خدای متعال شرف نزول یافته، همان وجود مبارک است؛ چرا که او حبیب خدای متعال و حبیب رسول خدای متعال می باشد؛ لذا: او کلمه ی حسنای الهی، و حقیقتی است که همه ی انبیا و اولیا علیهم السلام شیفته ی او بوده و به ایشان دعوت کرده اند.
قیامت کبرای بیکران- نسبت به دنیا - قیامتِ قامت رعنای او، و جلوه گاه ولایت عظمای اوست؛ جلوه گاه معنای: "من کنت مولاه فهذا علی مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه، وانصر من نصره واخذل من خذله."
خدای متعال از همه ی خلایق یکی را برگزیده و آن وجود مبارک محمّد مصطفی است، و آن وجود مبارک به اذن خدای متعال، از ماسوای خود یکی را برگزیده، و آن علیّ مرتضی است - صلوات الله علیهما و آلهما.
