حقیقت تسبیحات اربعه
حسینی شدن این است که دل آدم به حرم مطهر آن حضرت راه پیدا کند ؛ و بنوبه خودش حرم آن حضرت شود. و از راهکار های راه پیدا کردن به حرم آن حضرت و راه پیدا کردن دل آدم به آن حضرت و حسینی شدن، این است:
وضو بگیرید در حالی که حضور مبارک ایشان را در باطن خود دارید. حال با همان حضور وارد نماز شوید، و با وجود مطهر ایشان در موطن نفس خودتان همه اعمال و نماز را انجام دهید. و سعی کنید در تعقیبات نماز هم، همین حضور را حفظ کنید. این رفتار در ادامه می تواند -بفضل الهی- منجر شود به این که: وجدان کنید که خود نماز هم وجود مقدس امام حسین سلام الله علیه است، و دیگر این که این توجه و یافتن حضور ایشان تبدیل به داشتن ایشان و حسینی شدن بشود. البته این قاعده در رابطه با هر امام دیگری هم صادق است.
و مخصوصاً این رفتار در رابطه با یافتن این معنا که "تسبیحات اربعه" وجود مقدس امام حسین صلوات الله علیه است، هم صادق است؛ همان طور که امام زمان صلوات الله علیه در زیارت ناحیه مقدسه از آثار سهمگین تخریبی و نکبت بار قتل آن حضرت در دین و ایمان و قرآن یاد فرموده اند.
