قبول ولایت یعنی حضور ولیّ را در موطن نفس برتر از حضور خود قرار دادن و چنین است بیان حال مومن در کلام الهی که: "النّبیُّ اولی بالمومنین من انفسهم"؛ یعنی: بودن و حضور مبارک پیامبر صلّی الله علیه و‌آله در مومن بیش از بودن و حضور آنان در خودشان است و معنای "حسین منی و انا من حسین" سقف این معناست؛ یعنی: حسین اصلا "من" ندارد، بلکه "منِ" حسین، منم.
هنگام ظهور این اعلامرتبه ی بلاتعیّن حیرت انگیز که عالم و آدم را شیفته و شیدای خود می کند؛ همه را مسکین و یتیم و اسیر خود می کند، هنگام گودی قتلگاه است
"یا اباعبدالله، یا لیتنا کنّا معک"
