٨- با کاروان حسینی علیهم السلام

 

شجره طيبه علوم آل محمد صلي الله عليه و آله در دلي مي رويد که براي سيدالشهداء سوخته باشد. 

حديث ذيل آيه "فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي مِن شَاطِئِ الْوَادِي الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا مُوسَى إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ" (قصص /٣٠)،  مي فرمايد که شاطي، رود فرات بود و بيابان، کربلا. و آن درختي که حضرت موسي از آن نوري ديد، وجود خاتم الانبياء صلي الله عليه و آله بود و صدايي که مي شنيد صداي اميرالمومنين بود و در آنجا موسي پيامبرخدا شد. 

  • در هيچ جا و هيچ واقعه اي مثل واقعه کربلا، دل انسان به سرعت و شدت و به سهولت نمي‌سوزد، لذا به سادگي و به سرعت و به شدت در خانه اباعبدالله سلام الله عليه همه مقاصد حاصل مي‌شود مگر اين که دليلي داشته باشد. 
  • ميزان بهره مندي انسان از معارف و کمالات، بسته به ميزان توجه دل است. توجه و تذکر دل در مورد واقعه کربلا، ميزان بهره انسان را از معارف و کمالات به نسبت همان توجه و تذکر بالا مي برد.