حضرتش زبانِ به وحى ناطقِ نازنينِ خود را در ابلاغ امر الهى مى گشايند. دوباره دو ارزنده ترين بازمانده از خود را معرفى مى نمايند؛ كتاب الله و عترت رسول الله و سپس مى فرمايند:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ.»
«بر هر كس كه من مالك و مَلِك (صاحب و سلطان) هستم پس اين علىّ است كه مالك و مَلِك است.»
پس: كتاب و عترت جلوه جمال و جلال رسول الله اند و اميرالمؤمنين، جامع آن دو. و لذا افضل از هر دو.
