یادمان باشد... (1)

فرموده‏ اند در هر سالی یک شب لیله القدر است؛ یعنی: نقشه و هندسه راه سال آتی هرکسی ، بنا به مقتضیات و مصالح او ، در ولایت حق تعالی ، تعین علمی پیدا می کند.
 آن یک شب در بین ماه‏ های مختلف، به احتمال زیادتر در ماه رمضان است.
 و در ماه رمضان نیز به احتمال بیش‏تر در دهه‏ ی سوم است .
و در دهه‏ ی سوم هم به احتمال زیادتر ممکن است شب نوزدهم یا بیست و یکم و یا بیست و سوم باشد.
در بعضی از روایات نیز آمده است که هر سه شب هست ، و همینطور هم هست.

در هر کدام از این شب ‏ها مرتبه ای از اعمال  تقدیر  می‏ شود . بین این سه شب هم با توجّه به قرائن و شواهد شب بیست و سوم از آن دو شب دیگر اولی ‏و اعلا است. کسانی که می‏ خواهند جهدی داشته باشند و ان شب مبارک را  درک کنند، دهه ‏ی آخر را بایداهتمام کنند.

شب قدر شبی است که عبادتش از عبادت هزار ماه بهتر است. مردم عادی گمان می کنند که این یعنی آن‏ که اجر عبادت در آن شب بیش‏ تر از ۸۰ - ۹۰ سال عبادت است. این درست است؛ ولی مطلب تنها این نیست:

حاصل عبادت همان‏طور که در نیت می‏ گوییم: « قربة إلَی الله » ؛ نزدیک شدن به خدای متعال است. لازمه ‏ی نزدیک ‏شدن به هر چیزی، بیش‏ تر دیدن و بیش‏ تر شناختن و بیش تر بهره‏ بردن از آن است ؛

پس معنی آن مطلب این می‏ شود که :
در این یک شب، بهره‏ مندی انسان از معرفت خق تعالی و معارف الاهیه بیش از بهره‏ مندی او از هزار ماه عبادت است.

ان معرفت اصلی که در این شب برای نیک بختی حاصل می‏ شود که از معرفت حاصل از هزار ماه عبادت بالاتر است، معرفت خانم حضرت  زهرا سلام ‏الله ‏علیها است؛ زیرا آن  حضرت « اُمّ » هستند ؛ اُم ؛ یعنی:اصل ؛ یعنی: ریشه باقی معرفت‏ ها ، معرفت ایشان می باشد ؛
چرا که:
 آنچه در آن شب واقع می شود؛از نزول قران ، تا شرف نزول وجود مبارک امام علیه السلام ، تا تقدیر امور ، و نزول ملائکة الله علیهم السلام ، همه در وجود ملکوتی  صدیقه کبرا ؛ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها رخ می دهد ؛

 لذا : در روایات، در ذیل آیات مربوط به لیله القدر، فرموده ‏اند: «اللَّیلَه فاطمَه» (تفسیر فرات کوفی: ۵۸۱) : منظور از لیله ، خانم حضرت فاطمه هستند. ؛ سپس فرموده ‏اند: کسی که معرفت ایشان را درک کند، لیله القدر را درک کرده است.